Milan Begović: Dunja u kovčegu

 Prvi Begovićev roman (1921.), "najbolji lirski roman" (J. Bogner) hrvatske književnosti, romantična je priča smještena u patrijarhalni, ruralni krajolik. Priča je to o strastvenoj ljubavi dvaju oprečnih likova: rafiniranoga bonvivana Dušana i krhke, naivne Rođene, puna emotivnog naboja, sentimentalnih i poetskih iskaza, dramatičnih, pa i tragičnih obrata.
Zlatousti pjesnik, i svoje će romane graditi na razotkrivanju tajni muško-ženskih odnosa. Prvi od njih, objavljen 1921. godine, Dunja u kovčegu, učas je dobio epitet najboljeg lirskog romana u našoj književnosti (Josip Bogner).
Dunja u kovčegu, unatoč ponešto stereotipnim likovima i pomalo nategnutu, melodramatskom zapletu, ostaje do danas suptilnim književnim uvidom u narav ljubavi. Smještena u patrijarhalan, ruralni krajolik kakav je i Begovićev rodni kraj, romantična priča o strastvenoj ljubavnoj vezi između dvaju antipoda: čedne, mlade, krhke Rođene i iskusna zavodnika, mondenog bonvivana Dušana, puna je emotivnoga naboja, sentimentalnih, poetskih iskaza, dramatičnih, na koncu i tragičnih, obrata. Pomalo staromodna, mjestimice sladunjava, Dunja u kovčegu na najboljim stranicama otkriva piščev talent za preciznu karakterizaciju likova, za realistično evociranje sredine i vremena, za nijansiranje jezičnim osebujnostima što uključuju dijalektizme, turcizme, europeizme...